Vandaag ontmoette ik Pedro - ik noem hem Pedro, maar dat is niet zijn echte naam.
Pedro wendde zich tot Codrive in de hoop gepaste hulp te vinden voor zijn probleem.
Ik ontving Pedro in ons kantoor, bood hem een glas water aan, en vroeg hoe ik hem kon helpen.
Via messenger had hij al laten vallen dat hij een enorme angst ervoer op de snelweg.
Dit wakkerde mijn interesse aan.
Ik liet Pedro aan het woord. Zonder al te veel te onderbreken.
Pedro is high profile in het leven. Een interessante jongeman, met een veelbelovende carrière.
Pedro beschreef dat hij een enorme paniekaanval kreeg op vakantie in Portugal, op de snelweg.
Dit was hem nooit eerder gebeurd.
Hij moest 3 uur lang bekomen op de pechstrook alvorens hij al zijn moed bij mekaar raapte, en zijn tocht in doodsangst verderzette tot de volgende afrit.
Na een beetje doorvragen kwamen we tot de volgende vaststelling:
- Pedro heeft het idee dat hij op de snelweg geen weg uit kan. Dat maakt hem erg angstig.
De pechstrook is geen optie wegens de traumatische ervaring in Portugal.
Hij moet wachten tot de volgende afrit, en in tussentijd is het volhouden. - Pedro heeft dezelfde gevoelens in tunnels. Geen weg uitkunnen. Zelfs bij lage snelheid.
- Pedro heeft nu schrik voor de schrik. Hij vermijdt de snelweg omdat hij vreest dat die paniek terug gaat komen.
- Pedro voelt zich ook niet op zijn gemak als passagier op de snelweg.
Ik begon in mijn hoofd een strategie te ontwikkelen.
- Ik ga Pedro heel voorzichtig terug laten proeven van de snelweg.
- Hiertoe ga ik eerst zelf rijden, met Pedro naast me.
- Dan ga ik met hem op de pechstrook staan, desnoods uitstappen. En dan gaan we kijken hoe hij zich voelt.
- Dan vertrek ik terug, en herhaal ik het stoppen op de pechstrook een aantal keer.
- Telkens ga ik vragen hoe hij zich voelt.
- Daarna ga ik Pedro zelf laten rijden, en hem op voorhand geruststellen dat ik alles onder controle heb.
- Dit herhalen we tot Pedro ervaart dat de pechstrook een veilige haven kan zijn.
Dit noemen we exposure-therapie.
Ik ga Pedro in gecontroleerde omstandigheden confronteren met zijn angsten.
Ik ben zijn gids, zijn begeleider waarin hij vertrouwen zal hebben.
Ik heb Pedro verteld dat ik denk dat ik hem kan helpen.
Maar dat het een lang proces kan zijn.
Binnen 4 weken hebben we onze eerst rijles.
Ik kijk er naar uit.
En Pedro ook, denk ik.